A laconada de Tanxedoira

A laconada defínese coma un costume social culinario en torno á preparación do lacón con grelos. E non podería ser máis acertada dita exposición, porque iso é o que é precisamente: unha reunión social entre amigos, na familia, arredor dun dos pratos máis típicos da nosa terra.

Unha moi boa excusa, moi galega por certo, de reunir a familia. E falo de familia, porque Tanxedoira non é só unha Asociación Cultural. Ao menos eu non a vexo así.

Eu non son da Coruña e, aínda que levo aquí máis de 15 anos, non me sentín nunca tan preto dun grupo de persoas coma con vós. Cubrides un oco de cariño que, para os que vivimos lonxe da casa, é moi grande. Grazas por abrirnos as vosas portas e os vosos corazóns. E grazas por ser como sodes: agarimosos, xenerosos, divertidos… espero que nunca, ninguén, trunque o espírito que impregna Tanxedoira.

Escribo estas liñas o mesmo sábado da laconada, ao abrigo do noso fogar, cando a noite xa pecha o día, e debúxase un sorriso no meu rostro. Lembro –aínda é moi recente- como comemos, ben por suposto; como rimos, moito -ese Manolo disfrazado de Elsa-, e por suposto fixemos o mellor que se nos dá: cantar. Todo o repertorio. Non quedou ningunha peza por lembrar, refrescar ou destrozar según se mire (prometo berrar menos de aquí en diante ;-P).

Nas familias hai momentos para todo, e os máis importantes, os que máis unen, os que nos quedan na lembranza son estes, os de festa, os de compartir. Viva o Entroido! E viva Tanxedoira! 

 

 

 

Jose Luis Reza

Actuacións teatrais

O día sete de febrero, o Grupo de Teatro Tanxedoira fomos actuar á Residencia SAR QUAVITAE en Matogrande.

Teríamos de ter comezado ás 17:30, mais tardaron un bocado en baixar os residentes ao salón de actos. E cando xa estiveron todos e todas nos seu sitio e nos anunciou a cordinadora do centro, comezamos coa representación.

Nesta ocasión foi un fragmento da obra de teatro La ciudad no es para mí, levada a cabo á grande pantalla no seu momento por Paco Martínez Soria.

Tanto os residentes como os seus familiares e o resto do persoal que presenciou a obra desfrutaron moito, xa que os membros do grupo de teatro fixémoslles pasar unha tarde chea de alegría e emocións.

Ao final da representación, o grupo de teatro quedou emplazado para volver noutra ocasión, xa que as críticas e a acollida foron moi boas.

O día nove de febreiro, o Grupo de Teatro Tanxedoira volveu actuar, e esta vez fíxooo na residencia El Remanso, de Los Rosales, e representou dous fragmentos de dúas zarzuelas: La tabernera del puerto e La dolorosa.

A representación comezou ás 18 h., despois de que Mendy, o organizador dos eventos, fixera a presentación, dando unha fabulosa acollida ao grupo de teatro e falando da nosa asociación.

Desta volta, tanto os residentes como os familiares e demais persoal que se atopaba no salón desfrutou moito coa actuación dos actores, xa que nas súas caras se reflictía a ledicia, que, finalmente, é o que máis importa.

Tanto a directora como os coordinadores ficaron moi agradecidos e convidaron o grupo de teatro para outra nova actuación.

María Jesús Sánchez